Ülkücü Şehitler Albümüne Hitaben

[KÖKBÖRİ]

UNUTMADIK UNUTMAYACAĞIZ UNUTTURMAYACAĞIZ UNUTMAK İHANETTİR


ÜLKÜ DEVLERİNE

Senelerdir, devletin varlığı, milletin birliği, vatanın bölünmezliği uğrunda, bu mukaddesleri yıkmak için uğraşanlarla yaptıkları mücadelede binlerce memleket evladı kara toprağa düştü, şehit oldular. Hayatlarının baharında, en güzel günlerinde kimi arkasında anasını, babasını, kimi karısını, çocuğunu, nişanlısını gözü yaşlı bırakarak göçüp gittiler. Her biri içimizden bir parçayı kopartıp aldı götürdü.Suçları neydi , günahları neydi? Bu suçu günahı onlara kim kesmişti? Bir tek suçları, bir tek günahları vardı: Türk milletini seviyorlardı. Türk olmanın gururuyla doluydular, Türk gibi düşünüyorlardı,
Yüce dinleri İslam'ın ahlak ve faziletini taşıyorlardı, Allah'a inanıyorlardı. Devletlerini yaşatmak, ona uzanan ellerle mücadele etmek hayatlarının manasıydı. Milleti böldürtmemek, vatanlarını parçalatmamak yegane gayeleriydi... İşte suçları, işte günahları... "Ben komünistim-Marksist-Leninist'im. Türk ve İslam değilim" diyenler ve onların arkasındaki dış düşmanlar ise, onlara bu suçu kesenler, bu günahı biçenlerdir.
Onlar hayatları boyunca imkansızlıklarla mücadele ettiler, iftiraların, yalanların hedefi oldular, yılmadılar, mücadelelerini devam ettirdiler, ama hain ellerin sıktığı kızıl kurşunlar onları aramızdan aldı. Türk milliyetçiliği mücadelesinin atacağı her adımda, ileride mutlaka ulaşacağımız zafer günlerinde şehitlerimiz de bizimle olacaklardır. Çünkü şehitler ölmez...

Mukaddes dava yolunda toprağa düşmüş bütün ülküdaşlarımızı yetiştiren analara, babalara, hocalara, arkada gözü yaşlı kardeşlere, eşlere, çocuklara Allah'tan sonsuz sabırlar diliyorum. Cenab-ı Allah (c.c) bütün "' şehitlerimizin mekanını cennet eylesin ve onlardan razı olsun!..

BASBUĞ ALPARSLAN TÜRKEŞ

Müminlerden öyle adamlar vardır ki, Allah'a verdikleri sözde doğru çıktılar. kimi "canıyla" adağını ödemiş, kimi de "şehitliğini" bekliyor!.. Onlar hiçbir suretle verdikleri sözü değiştirmediler (El-Ahzap-23)

Allah (C.C) yolunda öldürülenler "şüheda" için "ölülerdir" demeyin. Hayır, onlar diridirler. Lakin siz sezmezsiniz. (El-Bakara-154)

Bir Leyle-i Kadir'de düşen Din için yere.
Şu matemli kalbimden o Ülkücü Şehide.
Saldırtmadın sağ iken mübarek mabedine...
Uzanan el kırılır bu Kutsal Din'e.

Yemin ettik Ülküdaş yolumuz yolun olsun.
İmansız alçaklardan zafer kimin haddine.
Bakma gözlerime gözden değildir o yaş.
Neden ağlayayım ölmedin ki Ülküdaş

Övmeyeceğim seni çünkü övgü az sana.
Sen Bayrağım gibi bulandın al kana.
Düğün gecesi demiş bu ölüme Mevlana.
Bir Leyle-i Kadir'de sen kavuştun Mevlana.

Omuzlarda gitse de Albayraktaki naaş.
Sana öldün diyemem ölmedin ki ülküdaş.
Seninle din yolunda olmuştuk biz yoldaş.
Sen bizi geçtin ama yetişiriz Ülküdaş..

Ne tez geldi yiğidim genç yaşta sana hazan.
Şehide su ısıttı ak yaşlı kara kazan.
Senin başucunda taş bizim gözümüzde yaş.
Sen borcunu ödedin sıra bizde ülküdaş.

Şimdi senin dinini bu emin eller bekler.
Atom atsalar Yaradanı kim terkler.
Ama ne var ki böyle ürüyecek köpekler,
Sen şehid oldun onlar geberecekler....