Başbuğ'dan Bir Ders !

[KÖKBÖRİ]

Başbuğ'dan Bir Ders !

Alparslan Türkeş, albay iken bir gün emir subayıyla binmiş bir askeri cipe ,askeriye içinde denetlemeler yapıyormuş.Bir ara topçu atışlarını denetlemek için askeriyenin alanında bulunan dağlık bir alana doğru gidilmesi talimatını verip o alana yönelmiş.

Yol üzerinde bir hayvanın bataklığa battığına ve kurtulmak için çırpınıp durduğuna şahit olmuşlar.

Alparslan Türkeş hemen cipi durdurup çaresiz kıvranan hayvanı kurtarmak için müdahalede bulunmuş.Uzunca bir çabadan sonra hayvanı kurtarmış.Tabi bunu yaparken üstü başı çamura bulanmış.Bu olay, alay içinde duyulunca herkes bir alay komutanının , yanındaki erler ve emir subayı dururken bizzat kendisinin olaya müdahale etmesinin nedenine cok şaşırmışlar.Karargahtaki gazinoda sohbet edilirken bir binbaşı özür dileyerek bunu Alparslan Türkeş'e sormuş:

- ''Albayım ,etrafınızda erler ve subaylar varken , bir hayvanı kurtarmak için neden onlara emir vermediniz de bu işi bizzat kendiniz yaptınız ? ''

Albay Alparslan Türkeş , kendinden emin tok sesiyle:

-'' Bunu yalnız ve çaresizlik içinde kıvranan bir hayvan için yapmadım.Biraz da kendim için yaptım'' diye cevap vermiş.Bu cevapla şaşkınlık ve merakları artan diğer rütbeliler de sohbete dahil olmuşlar.'' Nasıl yani anlamadık '' diye...

-'' Yaptığımız bir iyilik sadece başkasına değil aynı zamanda kendimizedir de...Eğer ben bizzar kendim müdahalede bulunmayıp harekete gecmeseydim,o hayvanın kurtulmasına seyirci kalsaydım,içimdeki merhametle birlikte hissedilen duyguyu da susturmuş olacaktım.Bu işi size yaptırmam bile bunu önleyemeyecekti.Bir canlının acı cekmesine kendimizi alıştırmamalıyız.Acımak demek birlikte hissetmek demektir.Merhametini kaybeden insan artık yaşamıyor demektir.''...

Ortadoğu Gazetesi: Alişan Satılmış